CUDA I ŁASKI » Refleksje » + Małgorzata, Myszków

+ Małgorzata, Myszków - Leśniów - miejsce, uświęcone Miłością Maryi i Jej Syna Jezusa…

Leśniów jest dla mnie miejscem, w którym nie tylko są moje rodzinne korzenie, ale także miejscem, gdzie Matka Boża Leśniowska, wziąwszy mnie pod swoją czułą opiekę, zaczęła mnie prowadzić do swego Syna Jezusa. To tu, w Sanktuarium Matki Bożej, Patronki Rodzin, rozpoczęło się moje duchowe pielgrzymowanie po ścieżkach Chrystusowej Miłości. Jestem tylko tym, czym jestem – popękanym i posklejanym Bożą Miłością dzbanem bez ucha. Lecz dla Maryi każdy z nas jest umiłowanym dzieckiem, dlatego nigdy nie zrażała się i nie zraża do dziś, moimi licznymi potknięciami, upadkami, odejściami i grzechami, które zapewne muszą wciąż ranić Jej Matczyne Serce - i niezmiennie trwa przy mnie.
Podczas pewnej niedzielnej Mszy św., w której uczestniczyłam, na moment pojawił się przede mną obraz Jezusa kroczącego po wąskiej i stromej ścieżce. Po jej obu stronach było mnóstwo małych dróżek, które prowadziły do gęstego lasu. Za Nim ktoś szedł, lecz od czasu do czasu zbaczał na te boczne ścieżki. Wtedy Jezus przystawał, odwracał się, i jak dobry Pasterz, czekał na zagubioną owcę, a gdy ta wracała, szedł dalej. I dopiero wtedy zdałam sobie sprawę, że tą owcą jestem ja sama.
Ponad 20 lat temu Bóg mnie odnalazł i stał się cud, za który wciąż jeszcze nie potrafię Mu podziękować. Cud Bożego Narodzenia w mym zagubionym sercu. Jezus w końcu mnie odnalazł i oddał pod opiekę swojej Mamie, bo któż lepiej zajmie się zagubionym dzieckiem, jak nie kochająca Mama, która na dodatek, tu w Leśniowie jest Patronką Rodzin, a więc matek, ojców i dzieci. Stała się Tą, która cierpliwie oczekuje każdego mego powrotu. Jest najczulszą Mamą i najlepszą Przewodniczką. Przez tyle już lat towarzyszy mi zawsze i wszędzie, ucząc jak żyć Miłością Jezusa. Lecz pewnego dnia uświadomiłam sobie, że Maryja zaczyna powoli oddalać się w cień swego Syna, ale nadal jest przy mnie, czuwa nade mną i mnie wspiera.
To tu, w Leśniowskim Sanktuarium nauczyłam się kochać Maryję, a Ona wciąż uczy mnie każdego dnia kochać swego Syna Jezusa. To tu, rozpoczęło się moje dojrzewanie na drodze życia duchowego. I nawet wtedy, gdy nie mogłam być tutaj tak często, jak chciałam, to jednak moje serce zawsze wracało do tego szczególnego miejsca. Miejsca, które Maryja wybrała sobie, abyśmy mogli do Niej przychodzić. Miejsca, gdzie może pochylać się nad wszystkimi strapionymi, utrudzonymi, zagubionymi, poszukującymi, ale także, by radować się naszymi radościami i sukcesami. Miejsca, gdzie Ojciec Niebieski, poprzez Maryję, rozlewa zdroje łask, których skutki możemy dostrzec ludzkim wzrokiem, ale jeszcze więcej tych, które przemieniają nasze dusze. Miejsca, uświęconego Miłością Maryi i Jej Syna Jezusa.

Maryjo
Wędrująca po ziemi
Uświęconej Miłością
Twego Syna
Wędrowniczko
Przecierająca szlaki
W gąszczu naszych myśli
Wędrująca po pustyni
Naszych małych pragnień
Zamieniająca je
W pełne nadziei
I ufności jutro
Wędrująca z Synem
Po asfaltowych drogach
Naszych wsi i miast
Mijana przez tysiące
Obojętnych na swą Matkę
Dzieci
Pochylająca się nad Ubogimi
Tego świata
Przygarniająca wszystkich
Odrzuconych i Poniewieranych
Karmiąca piersią
Macierzyńskiej miłości
Spragnionych Tułaczy
Rajskiego wygnania
Ucząca nas pokornej prostoty
Naszej codzienności
Drogowskazie
Na trudnych ścieżkach
Prowadzących do Syna
Pomóż nam być godnymi
Miana Twoich dzieci

 Małgorzata

+ powrót